پیشگیری از بارداری ناخواسته :اموزش زناشویی كندا

پیشگیری از بارداری روش‌های متنوعی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد. هر زوجی با توجه به اولویت‌ها و شرایط خود مبادرت به استفاده از یکی از آن‌ها می‌کند. هر روش جلوگیری از بارداری مزایا و معایب مرتبط با خود را دارد. در هر کدام درصد خطایی برای بارداری ناخواسته وجود دارد. در واقع شما برای اینکه روش مناسبی برای پیشگیری انتخاب کنید، باید با توجه به میزان خطر حاملگی هر کدام و مزایا و معایبشان تصمیم بگیرید. البته در صورت داشتن شرایط خاص مشورت با پزشک ضروری به نظر می‌رسد. 90درصد زنانی که به لحاظ جنسی فعال هستند، اگر طی یک سال از هیچ روش پیشگیری استفاده نکنند، باردار می‌شوند. قطعی‌ترین روش برای پیشگیری از بارداری، نداشتن رابطه جنسی است که مشخصا این روش، روش مناسبی نمی‌باشد. عدم استفاده از روش‌های پیشگیری در روابط جنسی گاه زوجین را وادار می‌کند تا در صورت بارداری از سقط جنین استفاده کنند؛ به همین دلیل آگاهی از این روش‌ها و به کار بردن آن‌ها اهمیت دارد. 1- پیشگیری از بارداری با روش‌های انسداد کردن روش‌های انسداد کردن، روش‌هایی هستند که مانع رسیدن اسپرم به تخمک می‌شوند. این روش‌ها خود شامل موارد زیر هستند: کاندوم مردانه: کاندوم‌های مردانه که عموما از لاتکس ساخته می‌شوند بیشتر از 80 درصد در پیشگیری از بارداری موثر هستند. علاوه بر این مانع انتقال عفونت‌های جنسی را هم می‌شوند. کاندوم زنانه: کاندوم زنانه مشابه کاندوم‌های مردانه هستند، تقریبا 79 درصد قدرت پیشگیری دارند. دیافراگم: دیافراگم یک ابزار انسداد ورود اسپرم است که داخل واژن قرار می‌گیرد و هر بار قبل استفاده از اسپرم کش روی آن استفاده می‌شود. استفاده از دیافراگم و اسپرم کش تقریبا 90 درصد احتمال بارداری را کاهش می‌دهد. کلاهک رحم: کلاهک رحم یک کاپ سلیکونی است که در انتهای واژن قرار می‌گیرد. در واقع این کلاهک دهانۀ رحم را می‌پوشاند تا اسپرم به تخمک‌ها نرسد. این روش بین 70 تا 85 درصد از بارداری پیشگیری می‌کند. اسفنج ضد بارداری: اسفنج ضد بارداری که حاوی اسپرم کش است مانند کلاهک انتهای واژن جای داده می‌شود تا مانع رسیدن اسپرم به رحم بشود. استفاده از اسفنج بین 76 تا 88 درصد قدرت پیشگیری دارد. اسپرم کش: اسپرم کش یک ماده شیمایی است که اسپرم را غیرفعال می‌کند. میزان تاثیر اسپرم کش 71 درصد می‌باشد. روش‌های پیشگیری از بارداری با هورمون روش‌های هورمونی روش‌هایی هستند که باروری زنان را متوقف می‌کنند. باروری در واقع آزاد شدن تخمک از تخمدان است. این شکل از پیشگیری تاثیری در پیشگیری از عفونت‌های جنسی ندارد. قرص‌های ضد بارداری این قرص‌ها یکی از روش‌های رایج در میان مردم برای پیشگیری می‌باشند. قرص‌های ضد بارداری انواع مختلفی دارند و تا حدود 95 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارند. برخی قرص‌های ضد بارداری شامل استروژن و پروژستین می‌باشد. این قرص‌ها به شکل روزانه و مطابق با راهنمای داخل جعبه مصرف می‌شوند. برخی از قرص‌های داخل پک، بدون هورمون هستند که باعث می‌شوند سیکل ماهیانه ادامه پیدا کند. پچ‌های پوستی (چسب) این روش از پیشگیری اگر صحیح انجام شود تا 99 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارد. چسب‌های پیشگیری در قسمت‌های مختلف بدن می‌تواند کار گذاشته شوند. هر پچ برای 3 هفته در یک قسمت قرار داده می‌شود و سپس برای یک هفته برداشته می‌شود تا در آن زمان پریود اتفاق بیفتد. تزریق: این روش پیشگیری توسط پزشک تجویز شده و هر 12 هفته یک بار استفاده می‌شود. اگر از این روش درست استفاده شود و تزریق‌ها به موقع باشد، قابلیت پیشگیری بالای 90 درصد می‌باشد. نکته: زوج‌هایی که از روش ترزیق استفاده کرده‌اند، بعد از مدتی مایل به بارداری باشند، حدودا 10 ماه طول می‌کشد تا باروری به حالت نرمال باز گردد ایمپلنت‌ها پزشک یا پرستار یک ایمپلنت به شکل میله را در بازوی فرد متقاضی قرار می‌دهد تا از بارداری جلوگیری کند. این ایمپلنت هورمون پروژستین را داخل بدن آزاد می‌کند که از تخمک گذاری جلوگیری می‌کند. این ایمپلنت‌ها بالای 99 درصد توانایی پیشگیری دارند و هر سه سال یکبار تعویض می‌شوند. عقیم سازی عقیم سازی هم در مورد زنان و هم مردان انجام می‌شود. عقیم سازی بالای 99 درصد قدرت پیشگیری از بارداری دارد. برای مردان عمل وازکتومی و زنان عمل بستن لوله رحم را انجام می‌دهند. وازکتومی: در این روش طی عمل جراحی کوچکی، پزشک مسیر عبور اسپرم‌ها را مسدود می‌کند؛ بنابراین از رسیدن آن‌ها به تخمک‌ها جلوگیری می‌شود. این جراحی نیاز به بستری شدن ندارد و عمل پیچیده‌ای نیست. بعد از عمل وازکتومی احتمال باروری وجود ندارد و یا بسیار اندک است. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه وازکتومی کلیک کنید. بستن لوله رحم: در این روش لوله‌های فالوپ بسته می‌شود و امکان بارور شدن تخمک‌ها وجود ندارد. این عمل همچنین خطر ابتلا به سرطان تخمدان‌ها را کاهش می‌دهد. در این جراحی دو سر لوله‌های رحم بسته می‌شود و بخیه زده می‌شود. معمولا این عمل در دوره نقاهت بعد از زایمان به تشخیص پزشک صورت می‌گیرد.

الفئة